Over Overbridge en zo...

...het laatste weekend...

Het beloofde filmpje

In mijn vorige post van zaterdagavond beloofde ik jullie een klein filmpje uit mijn klas... Ziehier het resultaat:

Het laatste Surinaamse weekend

Zaterdagavond vertrokken we net na het schrijven van mijn vorige blogpost met z'n allen richting Overbridge Nature Resort, waar we een hut hadden gehuurd om ons laatste weekend op Surinaamse bodem gezellig door te brengen! Het werd een 'lui weekendje' (dat mocht wel na de stage!) waar we genoten van de heerlijke BBQ van Sharif, de zon, onze hangmat en het verfrissende water. 

Enkele sfeerfoto's:

Van links naar rechts: Oela (chauffeur) - Margot - Shahira - Karen - Sharif - Charlotte - Kim - Dorien - ikzelf

Aangezien het in België vandaag toch een feestdag is heb ik gezorgd voor wat bezigheidstherapie! 

OPDRACHT: "Hoeveel vogels tel je op onderstaande foto's?" :-)

Tot de volgende!

Jonas

Een dag vol kiekebisj!

("een dag vol kippenvel")

De laatste lesweek

Op maandag 21 mei drong het tot me door: de laatste week in de Dothschool begon... Op maandag deed ik samen met Karen een 'Belgisch hoekenwerk' waarbij de kinderen enkele opdrachten moesten vervullen om België beter te leren kennen. Zo was er een memoryspel, een computerquiz, moesten ze de landkaart maken met de provincies, een kookboek maken, de stamboom van onze Koninklijke familie samenstellen, enzovoort. Het was de eerste keer dat de kinderen van 'hoekenwerk' hoorden, maar het was een meevaller!

Op dinsdag, woensdag en donderdag ging ik samen met het vierde, vijfde en zesde leerjaar naar het 'Kinderboekenfestival' in Paramaribo, wat we een beetje kunnen vergelijken met de boekenbeurs bij ons. Er waren tal van activiteiten die de kinderen konden volgen. Wij gingen o.a. naar een stand van de politie, de bibliotheek van Sint-Maarten, beroepenkeuze... Het was wel eens interessant om mee te maken!

A big surprise & 'kiekebisj'

Donderdagnamiddag ging ik op pad in het stadscentrum om materiaal aan te kopen voor de school, met steun van de gemeente Gooik. Zo kochten we voor elke leerling (320 in totaal!) een potlood, balpen en meetlat. Voor de school zelf kochten we nog verf, wasco's voor de kleuterklassen, crêpepapier, boeken (Bijbel in stripvorm, natuurboeken, boekjes over Europa) en enkele educatieve spelen (3 voor wiskunde en 1 voor Engels). De juf van gym kreeg ook een echte sportbal, waar ze heel content mee was!


Karen en ik hadden al een hele afscheidsspeech voorbereid, maar dit was buiten de schooldirectrice gerekend! Zij begon meteen te praten en nodigde alle klassen uit naar voor... Bleek dat bijna elke klas voor ons een verrassing in petto had... Een leerling uit mijn klas schreef een persoonlijk gedicht voor mij, enkele klassen zongen een lied (waaronder "I will always love you" in koor), anderen brachten een tekening of knutselwerkje... Van de schooldirectrice kregen we nog een handdoek cadeau, echt leuk! Ik kreeg er echt kippenvel van: zo geweldig! Een dag om nooit meer te vergeten, we waren helemaal overdonderd!


Nadien gaven wij onze cadeautjes aan de directrice (een fotokader van ons) en gingen we in elke klas de cadeautjes afgeven. Ook hielden we een loterij waarbij elke leerling kans maakte op bami/nasi, een week gratis ijsjes of een gratis ijsje... En volgende week geven we aan alle 320 leerlingen en 25 leerkrachten nog een ijsje cadeau!

Nadien ging ik nog even in mijn klas langs en kreeg ieder kind nog een klein aandenken: een cadeauzakje. In elk zakje zat een gom, glitterstift, scherper, koekje en enkele snoepjes. De kinderen waren er heel tevreden mee en vroegen of ik als afscheid nog eens "het grote bacovespel" wilde spelen, wat ik met heel veel plezier deed! Aangezien er 4 kinderen ziek waren neem ik de klasfoto pas volgende week... :-)

The final countdown...!

De andere leerkracht van het vierde leerjaar ligt sinds vorige week in het ziekenhuis en ik wilde haar graag nog eens zien vooraleer ik naar België terug ga. Daarom bezocht ik haar op vrijdagnamiddag in het Diakonesseziekenhuis met een klein cadeautje. Ze werd vrij emotioneel toen ze me zag en was enorm tevreden met mijn bezoekje... Ik hoop dat het snel beter met haar gaat!


Het is nu echt begonnen... Elke dag van de week die ik hier nu doorbreng is meteen mijn laatste in Suriname... Vandaag (op de laatste zaterdag) vertrek ik nog op weekend richting Overbridge Nature Resort en volgende week probeer ik nog enkele uitstapjes te doen en moeten we nog even op de Dothschool langs... Ik geniet hier nog ten volle van alle laatste momenten en probeer nog van elke seconde te genieten!


Vorige week deed ik een taalinitiatie voor Frans, waarbij ik een filmpje maakte. Door internetproblemen is het me niet meer gelukt het te uploaden... Jullie hebben dit voor zondagnacht te goed!

Brasa uit Switi Sranan!
Jonas

En we gaan nog niet naar huis!

...al komt het einde wel nabij...

Weekend van 12-13 mei 2012

Zaterdag had ik gepland om schoolwerk te maken en nodigden we 's avonds de meisjes van de Henrystraat en ons Margot uit voor een feestje bij ons thuis, samen met ons gastgezin. We maakten balletjes in tomatensaus met frietjes, gevolgd door een moderne versie van een banana split (in bladerdeeg). Het werd een gezellige avond, waar we heel wat hebben afgelachen en ons dus goed geamuseerd hebben! Op naar de volgende avond zoals deze!


Na slechts enkele uurtjes slaap te hebben gehad (het werd heel laat die zaterdagavond) gingen we 's morgens vroeg rond 7u30 naar het Onafhankelijkheidsplein, waar we de vogelzangwedstrijd hebben kunnen zien. Het stelde niet bijzonder veel voor, maar het was wel eens leuk om gezien te hebben: allemaal kooitjes in het gras op het Onafhankelijkheidsplein gestoken op dunne paaltjes en al die vogeltjes aan het fluiten bij het krieken van de dag!

Ons middagmaal hebben we genuttigd in het Pannenkoeken- en poffertjescafé en nadien trokken we richting het Wyndham Garden-hotel om er te gaan zwemmen en te genieten van de eerste warme douche na 3 maanden (!!). Het werd even gezellig uitrusten van de voorbije week en het drukke weekend, met een mooi uitzicht over de winkelstraat en het bruisende centrum van Paramaribo.


Week van 14-18 mei 2012

En ook op de Dothschool ging het leven gewoon door! Deze week gaf ik ook alle lessen en op vrijdag mocht ik een taalinitiatie Frans geven, wat echt bangelijk was! Ik dacht dat de kinderen heel wat moeite zouden hebben met deze (voor hen) vreemde taal, maar ze waren er heel vlot mee weg! Hun gezichtjes bij het uitvoeren van de spelletjes waren echt mooi om te zien en achteraf vroegen ze meteen wanneer de volgende les Frans zou zijn... Het was ook grappig om te zien dat beide leerkrachten van het vierde leerjaar (ik gaf deze les in beide klassen telkens een uur) zich ook opnieuw uitleefden als grote kinderen op het hinkelspel ("djompo foeto" in het Sranan Tongo). Voor herhaling vatbaar dus! :-)

Verder heb ik ook deze week niet stilgezeten! Buiten het lesgeven door ging ik op dinsdagavond samen met Karen naar het Instituut voor Lerarenopleiding (de Universiteit) waar we een les "Beroepsvorming" voor studenten lerarenopleiding konden bijwonen. De les leek heel hard op "supervisie" bij ons, maar was heel boeiend! Het thema van de les was "je zelfbeeld" en volgende week dinsdag (22/05) gaan we verder met de oefeningen!

Op woensdagavond gingen we allen samen eten in Sidewalk Café 't Vat, waar we jammer genoeg afscheid moesten nemen van Britt en Joke, die de dag nadien terug huiswaarts keerden. Het drong die avond des te meer door dat het binnenkort 'aan onzen toer is', dat wij dan net als hen ons laatste avondmaal in Paramaribo zullen moeten verteren... Maar zoals ik in de titel van deze blogpost heb geschreven: "En we gaan nog niet naar huis!"... Gewoon nog genieten van de laatste anderhalve week dus!

Op donderdag deden we iets heel leuks, samen met Sharif en enkele van zijn vrienden! We gingen "de Surinaamse zevende hemel" (volgens Sharif althans) bezoeken, nl. de Parbofabriek! We kregen eerst een bedrijfsfilmpje te zien over de geschiedenis van de fabriek, waarna we de bottelarij bezochten en afsloten met... een hele frigo vol bier! Het was een geslaagde trip, waarna we gingen picknicken op het terrein van de universiteit.

Op vrijdag werd mevrouw Pengel, onze schooldirectrice, 40 jaar jong, ze werd dus "bigi jari". En dat hadden we geweten, amai! De hele school bracht zelfgeplukte bloemetjes mee en tijdens een hele ceremonie werd de directrice in spotlights gezet. Als dank kregen van haar alle leerkrachten een bakje bami met drank en cake, maar ook de kinderen werden niet vergeten! Elk kind kreeg een hele zak met popcorn, amai!

Weekend van 18-19-20 mei 2012

Na de feestdag van onze schooldirectrice eindigden we de vrijdagavond in stijl, en zetten we ook meteen het voorlaatste weekend in. Starten of eindigen in stijl betekende in dit geval genieten van een heerlijke "Alladin Stoof" in Zus & Zo. 

Op zaterdagmorgen vertrokken we heel vroeg, omstreeks 7u30 met een busje naar Bigi Pan, een heel groot natuurreservaat van meer dan 17.700 hectare groot, waar we logeerden in een van de huisjes in het midden van het meer. Het was een unieke ervaring om te logeren op een groot meer, met rondom jou niets dan water! Het enige minpunt was dat we buiten in hangmatten sliepen en dat het 's nachts nogal heeft gestormd... Gevolg: Jonas een hele nacht wakker gelegen al bibberend in een constant durende douche van regendruppels... Maar: dat heb ik dan ook eens meegemaakt! :-)

Bigi Pan lijkt net alsof je in een ander land bent verzeild. Je kan het een beetje vergelijken met onze polders, maar dan met een fauna en flora die onbeschrijflijk is! Jammer genoeg hebben we de rode ibis niet kunnen spotten, maar we zagen wel o.a. de "zilverreiger". 

Naast een wandeling op de polders en een boottochtje op het meer stopten we ook in het midden van het meer, waar we allemaal in het water sprongen. Het water was er slechts anderhalve meter diep, maar je stond er helemaal in een soort van slijk, waardoor we (uiteraard) een moddergevecht zijn begonnen en de klodders slijk overal in het rond vlogen... Gelukkig zijn er geen foto's van gemaakt, want je had ons moeten bezig zien... :-)

Op zondagavond reden we moe maar voldaan terug naar Paramaribo, waarbij we in Nieuw-Nickerie, Wageningen en Groningen enkele stops maakten voor uitleg over de rijstvelden, de verloederde rijstfabriek, de geschiedenis van de contractarbeiders... Zo werd de 4 uur durende terugrit nog heel boeiend!

(Lees ook de aangepaste "weetjes"-pagina op mijn blog!)

Tot snel!

Jonas

(Foto's Bigi Pan: Charlotte Gousseau)