Expeditie Matapica

Een uurtje verder van huis...

Terwijl ik deze blogpost aan het neerschrijven ben zijn jullie in "Belgenland" waarschijnlijk nog aan het wennen aan het zomeruur en het uurtje minder uitslapen...
Aangezien het hier in Suriname elke dag zomer is, kennen ze hier geen winteruur en zomeruur zoals bij ons. Het uur blijft hier gewoon hetzelfde!


Dit betekent dus dat het tijdsverschil tussen België en Suriname nu 5 uur bedraagt in plaats van 4 uur!


Het spaarspel & over koetjes en kalfjes 


De voorbije week ging het leven op de Dothschool zijn normale gangetje. Vorige week vertelde ik dat ik les moest geven over Zo wordt het leven doorgegeven"... Met als centrale figuren: "Bruintje de hond, de mannetjeshond (reu), Kakel de kip en een haan"... Moet ik er voor jullie nog een tekeningetje bij maken?!


Op voorhand, toen ik het lesonderwerp kreeg, vertelde mevrouw Varsenburg (mijn mentor) dat ik moest opletten omdat de kinderen hoogstwaarschijnlijk enorm zouden lachen met deze les! Ik was de les nog maar net begonnen of er begon iemand te lachen achterin de klas (en echt de slappe lach!)... Nu mogen jullie 2 keer raden wie als eerste strijk lag van het lachen... mevrouw Varsenburg! :-)


Nu wou ik het voor de kinderen visueel aantrekkelijk maken en beeldde ik een zwemmende zaadcel uit die zwom door de klas richting de eierstok (de groep links in de klas, die allemaal een eicel waren). Ik botste tegen een leerling en samen werden we een "bevruchte eicel"... 1 ding was zeker: de leerlingen konden na de les probleemloos het hele verhaal navertellen! 


Deze les was een hele uitdaging, maar ik vond het enorm leuk om deze te geven! Het was soms wel grappig om het zo "braaf mogelijk" te verwoorden: "De reu klimt op de rug van Bruintje... enzovoort..." :-)


Aangezien ik steeds meer lessen geef heb ik de voorbije week ook een beloningssysteem uitgewerkt en voorgesteld aan de directrice, die er heel enthousiast over was. Het werkt zo:


Het beloningssysteem heet "Het Grote Spaarspel". De kinderen kregen allemaal een eerste spaarkaart met de vermelding "level 1". Deze kaart is vol wanneer er 20 stempels op staan, die de kinderen verdienen wanneer ze goed meewerken, iets goeds hebben gedaan, goed luisteren, een 10/10 halen... Het is dus niet enkel prestatiegericht (zoals hier nogal de gewoonte is), maar richt zich in eerste instantie op het gedrag!


Wanneer de kinderen hun spaarkaart vol is krijgen ze een kaart met een nieuw level (level 2, level 3...), waar ze meer stempels moeten verdienen. 


Maar... er zijn ook stempels met de afbeelding van een mier! Wanneer kinderen hun gedrag niet wenselijk is krijgen ze een "mierstempel". Wanneer er 5 mieren op hun spaarkaart staan is hun spaarkaart "besmet" en moeten ze opnieuw beginnen met een lege spaarkaart van dat level.


Op het einde van mijn stage ga ik kijken welke kinderen de hoogste levels hebben behaald. Ieder kind krijgt sowieso een cadeautje, maar hoe hoger het level, hoe leuker het cadeautje zal zijn!


Dit is mijn spaarsysteem en ik merk wel dat het helpt! De kinderen zijn heel trots als ze een stempeltje krijgen en ze vragen er ook geregeld om ("Ik heb toch al een stempel verdiend vandaag?"). Helaas heb ik ook al enkele mieren moeten uitdelen, maar deze leerlingen doen opvallend beter hun best na het krijgen van een mier! 


Zo neergeschreven lijkt het een heel ingewikkeld systeem, maar het is veel eenvoudiger te verwoorden, hoor! :-)


De verleiding & Matapica


Deze week heb ik eens een rustige week gehad. In de namiddag bereidde ik vooral de lessen voor en heb ik wat gerust. De temperatuur is de laatste dagen alleen maar toegenomen en het is opnieuw even wennen...

Op dinsdagavond had ik even geen zin in een "Fernandes Broodje" (die mijn oren uit beginnen te komen) en na een maand van voornamelijk kip, roti, nasi, bami... kon ik niet meer aan de verleiding weerstaan...


Ik spong op de fiets en reed richting "Drive Thru" van de Surinaamse McDonald's! Na een maand smaakte een vertrouwd "Giant Menu" echt wel eens! De frietjes vond ik zelfs beter dan die in België...


Op vrijdagavond gingen we met enkele stagiairs naar Sidewalk Café 't Vat om gezellig iets te eten... Ik nam een lekker 3-gangenmenu voor nog geen 7 euro! Tayersoep, gevolgd door gegratineerde kipfilet met ananas, rozemarijnsaus en frietjes en een ijscoupe! Lekker!


Nadien was het op tijd gaan slapen, want zaterdagmorgen omstreeks 7u45 pikte Chico ons op om naar Matapica te gaan.

Het is heel moeilijk om te beschrijven wat ik allemaal dit weekend heb mee mogen maken! De schoonheid van de natuur, daar zijn eigenlijk geen gepaste woorden voor! Jullie zouden het zelf moeten ervaren om pas te weten hoe het was!


Eerst gingen we met een "grote" boot richting het dorp van Matapica, waar we opnieuw werden verdeeld over 2 boten (korjalen) waarna we een tocht van iets minder dan een uur (!!) hebben gemaakt door het moerasgebied. In het midden moesten we zelfs even uitstappen om de boot met z'n allen over een soort helling te trekken! Tijdens de tocht zagen we en prachtig moerasgebied met niets anders dan... water!

Na de tocht kwamen we aan op "Matapica Beach", waar we echt een 'Expeditie Robinsongevoel' hadden! Na onze hangmatten te hebben geïnstalleerd (op nog geen 100 meter van de Atlantische Oceaan) hebben we de hele middag en namiddag relax doorgebracht op het strand! We hebben ook even geprobeerd om pootje te baden in de zee, tot Jasper (vriend van Dorien) kennis maakte met een asociale krab! :-)


Ook kwamen we enkele vissers tegen die ons lieten proeven van vers gevangen gekookte vis: echt lekker! Nadien kookte de gids voor ons ook nog nasi met lekker gekruide kip: opnieuw "echt lekker!!".


Rond 19u gingen we opnieuw de korjalen in om in het moerasgebied kaaimannen te gaan zoeken! We hebben er gelukkig eentje gevonden na een half uur zoeken en het voelt heel apart aan! Het varen in totale duisternis in een mini bootje: het is een speciaal gevoel! Ook wanneer duidelijk werd dat er in het moerasgebied enorme zwermen van muskieten rondzweven... een avontuur, dat was het zeker!

Na het tellen van de nieuwe muggenbeten en het bekomen van het kaaimannenavontuur stonden we klaar om schildpadden te gaan zoeken! We hebben meer dan een uur gewandeld voor we er eentje vonden, maar uiteindelijk hebben we er maar liefst 18 (!!) gevonden! En dat mocht ook wel, want we hebben er 4 uur over gestapt over een totale afstand van +/- 8 kilometer!

Van de schildpadden hebben we bijna alle stappen gezien: van de tocht uit de zee naar het strand, het graven van een put, het leggen van de +/- 150 eitjes, het dichtmaken van de put... Ik heb echt medelijden met wat een vrouwtjesschildpad moet ondergaan!


Op de "Wist je dat-pagina" van mijn blog kan je heel wat weetjes terugvinden over deze schildpadden! En hieronder een filmpje van een "schildpad in actie"!

Moe maar voldaan van de wandeltocht vielen we iets na middernacht als een blok in slaap... of althans "in een poging tot slapen"... Het slapen in een hangmat moet ik immers nog gewoon worden! Het constant horen zoemen van de Surinaamse vrolijke muggen tot de nekpijn die je krijgt van de hangmat... Ik heb momenteel toch nog liever een bed!

Zondagmorgen werden we rustig wakker (de ene kroop al sierlijker uit de hangmat dan de andere) en genoten we van een ontbijt met uitzicht op de zee! Rond 11 uur zetten we de terugweg in, opnieuw met de korjalen door het moeras.


Tijdens de tocht naar Matapica maakten we ook kennis met een vreemd beest: "meneer de waterhaas"! Het lijkt op een 50 keer uitvergrote cavia, echt bizar! Bekijk maar onderstaande foto en oordeel zelf of je het wil tegenkomen! 

Vanavond ben ik net na het aankomen van Matapica nog even mijn lesvoorbereidingen voor morgen gaan herhalen. Nadien ben ik samen met Karen, Daphné en Shahira naar de bioscoop geweest! "The Hunger Games" is een echte aanrader, hij speelt ook in België!


En hiermee sloten we de week in alle schoonheid af, dus ook deze blogpost voor deze week. Tot binnenkort!


Gegroet!
Jonas

Al een maand op Surinaamse bodem!

Wat vliegt de tijd hier snel...

Het lijkt alsof het gisteren was... Maar het was vorige maand: onze aankomst hier in Paramaribo. Ondertussen heb ik al zoveel beleefd en geniet ik met volle teugen van elk moment! Hieronder een overzicht van de voorbije week!


Het leven zoals het is...de Dothschool


Waar ik vorige week al enkele lessen mocht geven heb ik de voorbije week bijna alle lessen mogen geven. Ik had verwacht dat de kinderen me moeilijk gingen verstaan, maar dit is eigenlijk helemaal niet zo. Ik heb met hen de regel dat ik langzamer spreek en dat zij luider moeten praten, zodat we elkaar goed kunnen verstaan. En... het werkt!


Dinsdag werd de juf van het andere vierde leerjaar ziek, waardoor ik dinsdag, woensdag en donderdag moest inspringen in deze klas. De les van dinsdag rond "monumenten en contractarbeiders" had ik voorbereid aan de hand van een PowerPoint en audiovisueel materiaal (om het aanschouwelijker te maken) van foto's die ik in de stad had genomen. Met 19 leerlingen hiernaar kijken en er over vertellen was mijn oorspronkelijk plan, maar door de afwezigheid van de andere juf mocht ik meteen aan beide klassen deze les geven! Gevolg: 38 leerlingen voor een computerscherm! Wonder boven wonder was de les echt geslaagd en vonden de leerlingen het leuk om de foto's en filmpjes te zien (is leuker dan enkel hun werkschrift...). Woensdag en donderdag mocht ik dan alleen inspringen in de klas met de zieke juf, maar wat ik nog niet wist was dat dit een zeer moeilijke klas was (zacht uitgedrukt!). Het was nodig om de touwen strak aan te spannen en enkele leerlingen vlogen resoluut richting "bureau van de directrice"! 


Op vrijdag mocht ik terugkeren naar "mijn stageklas" en gaf ik praktisch de hele voormiddag alle lessen. De juf was afwezig en daarom mocht ik ook de allereerste keer "Bijbelonderwijs" geven. De voorbereiding voor deze les verliep wat moeilijker aangezien het "Evangelische Bijbelonderwijs" toch wel afwijkt van het "gewone katholieke"... Ik had het over Judas die Jezus ging verraden bij de priesters en het laatste avondmaal, maar het werd anders verteld dan wat wij kennen... Ik koos ervoor om het uit te beelden voor de kinderen (ipv het gewoon te vertellen zoals de juf meestal doet), wat wel leuk was. De Bijbelles vloog zo voorbij!

Vrijdag na de pauze gaf de juf weer even les omdat ik met enkele leerlingen aan het "Project Hallo Zuiden" ging werken. Enkele leerlingen maakten de "Surinamedoos" (die momenteel onderweg is naar België) zoals je op deze foto kunt zien en Enzo en Shanté werden gefilmd terwijl ze de Dothschool voorstelden. Nu de basisschool "Spring in 't Veld" én de "Dothschool" ingelicht zijn over het project kan het pas echt uit de startblokken schieten! Ik hoop dat ik er samen met Karen iets moois van kan maken!

Omdat kinderen hier weinig "positieve bekrachtiging" krijgen ga ik volgende week ook een beloningssysteem invoeren voor tijdens mijn lessen. Kinderen krijgen een "spaarkaart" waar ze stempels op kunnen verdienen. De "stempels" krijgen ze niet door hun prestaties (zoals hier vaak gebeurt), maar voornamelijk volgens hun gedrag (opletten, meewerken, in orde zijn...). Wie een volle kaart heeft krijgt een sticker op een poster voorin de klas. Hoe meer stickers er worden verzameld, hoe leuker een cadeautje dat ze op het einde van mijn stage zullen krijgen!

Deze week heb ik minder lessen gekregen omdat het nog heel wat repetities (lees: "toetsen") zijn die nog afgewerkt moeten worden. De lesonderwerpen krijg ik deze week pas tijdens de week (last-minute dus). Vrijdag zal ik wel les moeten geven over "de bevruchting van Bruintje de vrouwelijke hond" en "de bevruchting van Kakel de kip"... Hoe deze les is afgelopen lees je alvast volgende week! :-)

Met de quad door het oerwoud!

De voorbije week was een rustige week. De namiddagen werden voornamelijk gevuld met praktische dingen in orde brengen en het voorbereiden voor de lessen van de dagen nadien. De avonden ben ik wel regelmatig eens gaan eten : naar Sarinah (waar ik in de eerste week al eens ging) en mijn eerste keer roti in Joosjes Roti Shop (roti was wel lekker!). De docent vanuit België (Erik Vissers) vergezelde ons naar de restaurantjes en het waren telkens gezellige momenten! 

Vrijdagavond maakten we pannenkoeken voor de verjaardag van Loris (onze huisbazin). De pannenkoeken werden gesmaakt!  

Gisteren (zaterdag) sprong ik vroeg uit de veren, want omstreeks 9 uur werden we aan het hotel Krasnapolsky verwacht voor de "Jungle Quad Experience". Omstreeks 11u30 vertrokken we op onze ATV (Quad) richting het oefenterrein, waar we de versnellingen moesten uittesten en enkele steile hellingen moesten trotseren. Na een vijftal rondes op het oefenterrein waren we er klaar voor: "Laat de jungle maar komen!".

In full speed vlogen we over de asfaltweg naar het begin van de tocht. Doordat het regende was er heel wat water in het tropisch regenbos, waardoor we veel gas moesten geven om niet vast te blijven steken in de diepe modderige poelen... Af en toe gebeurde het wel eens dat iemand vast stak en dan was het een echt avontuur om terug verder te geraken. Onze gids moest ook regelmatig stoppen om met zijn kapmes de weg vrij te maken of omvergevallen bomen uit de weg te ruimen.

Dat de "gas-geven-hendel" heel gevoelig is heb ik wel mogen ondervinden! Bij het rijden over een boomstam had ik iets te veel gas gegeven waardoor ik de controle over het stuur verloor en "een sierlijke jump maakte tegen een boom". Achteraf hebben we er nog om gelachen, maar op dat eigenste moment kon ik er de humor toch niet van in zien... Quad rijden is en blijft niet zonder risico's!

Na een tocht van 2,5 uur (!!) kwamen we terug aan in Overbridge, waar ik nog even heerlijk heb gezwommen. Het was ondertussen gestopt met regenen en de temperatuur steeg alweer, waardoor een verfrissende duik heel wat deugd deed!

 

In de avond werden we hierboven verwacht voor het verjaardagsfeest van Loris. We aten ons buikje rond met de heerlijke "bami met kip en ei", maar dit was nog maar het begin! Nadien kwam er nog: opgevulde eitjes, rumcake, eiercake, pindanootjes, spekjes en verschillende soorten ijs! De woorden van Loris waren dan ook heel toepasselijk: "Je bent uitgenodigd op een Surinaams feest, dus je moet goed eten!".

Vandaag is het zondag en luisterde ik eens naar het woord van God: "Zondag is een rustdag", dus dat deed ik dan ook maar. Het deed eens deugd, want de ochtenden zijn hier toch vroeg!

Kuneti!

Jonas

  

I'm still alive!

"Hallo meester Jonas!"

Hallo allemaal! Het is al een tijdje geleden dat ik nog een bericht heb gepost, maar alles gaat hier zo snel... Ik geniet hier van elk moment en van elke nieuwe ervaring die ik opsnuif en beleef! Hieronder een overzichtje van 1 maart tot nu...


@ de Dothschool


Zoals ik al had vermeld heb ik mijn stageklas gekregen: het vierde leerjaar. De kinderen beginnen mij heel goed te kennen, te goed zelfs... Wanneer ik ons huisje verlaat wordt ik heel vaak geroepen op straat: "Hey meester Jonas!", "Dag meester!"... Toen ik eens op school kwam zei een leerling zelfs: "Ik heb je gisteren gezien, je liep met een "I love SU"-zak over straat... Alles hebben ze dus gezien!


Deze week heb ik ook een les aardrijkskunde gegeven, waar ik zelf heel veel van heb bijgeleerd! Vraag me nu maar wat een "parwabos", "mangrovebos", "tropisch regenwoud" of "savannebos" is! Het was heel spannend, maar op het einde van de les stond de directrice van de school achterin de klas te kijken en gaf ze mij een applaus na de les! Dat deed deugd! Toen ik net voor einde van de schooldag langs haar bureau liep vertelde ze me dat de leerkracht van de klas haar had verteld dat ze de leerstof zelf niet beter had kunnen geven! Dit motiveert om zo verder te doen!


Voor de rest heb ik enkele toetsen afgenomen, verbeterd en kinderen geholpen met de leerstof. Ook heb ik de klas enkele keren moeten opvangen toen de juf even weg moest. Het valt ook op dat heel veel hier nogal "last minute" is... "Jonas, geef je na de speeltijd een lesje over 'het meervoud'? Want ik moet even weg..." is een goed voorbeeld hiervan... Leren improviseren, dat doe je hier wel!


Vrijdag 9 maart gingen we op schooluitstap naar "Fort Zeelandia", met de 2 klassen van het vierde leerjaar samen. Ik vond het een schitterende uitstap, want hier heb ik de leerlingen en enkele leerkrachten echt goed leren kennen op een andere manier! De gesprekken met de juffen waren echt leuk, ik voelde me heel welkom! Ze hebben meteen al voorgesteld om samen eens iets te gaan eten op een vrijdag na schooltijd: CHECK! :-)

mijn stageklas (boven), de busrit naar het Fort Zeelandia en de binnenkoer van het Fort (onder)

Toen de rondleiding in het Fort Zeelandia gedaan was mochten de kinderen nog even vrij spelen, in afwachting van de bus die ons terug kwam halen. Tot we in de verte een ploeg van het "10 Minuten Jeugdjournaal" onze kant op zagen komen. Enkele leerlingen van mijn stageklas werden geïnterviewd over de "CARICOM" en de "rijkdom van Suriname". Zie hieronder het resultaat:

Klik hier om het fragment te bekijken (mijn klas komt erin voor vanaf 1:31 ==> Fanuel en Enzo)

Deze week geef ik o.a. les over staartdelingen en "monumenten die de slavernij herdenken". Buiten de lessen zal ik ook 1/2 keer per week kinderen persoonlijk begeleiden, aangezien hier echt nood aan is!

@ Suriname

Het weekend van 2-3-4 maart was er alvast eentje om niet meer te vergeten! Zo ben ik o.a. gaan eten bij Dumplings (Chinees) en in 't Vat. Ook ben ik op de vrijdag met Margot, Kim, Dorien en Charlotte naar "Touché" geweest, een dancing. Het was plezant!

Op zondag zijn we samen met de kinderen van onze huisbazin (de familie Sheikkariem) naar "Berg en Dal" geweest. 

Hier hebben we aan "Canopy" gedaan. Zoals je hierboven kan zien hingen we aan een koord en zweefden we door de bovenste toppen van het bladerdek in het oerwoud. Een echte ervaring, 11 platformen lang! Het remmen moest je zelf doen door de handen te gebruiken en wanneer je te snel ging remmen bleef je hangen en moest je in "commandostijl" jezelf verder trekken! Vooral de afdaling over de Surinamerivier was een echte kick en ook het ondersteboven hangen was een ervaring!

In de namiddag gingen we de Surinamerivier trotseren per kajak! Opnieuw een leuk avontuur, vooral toen we een kleine kreek gingen bevaren (de 'mamakreek'). Volgens de gids was het niet aan te raden om te kantelen en het water in te duiken, aangezien de anaconda's en kaaimannen in het water op de loer liggen... Ik heb enkele keren in het struikgewas gezeten maar was er altijd snel uit, want de slangen kunnen blijkbaar langs de kant ook zo in je bootje glippen... Maar... het feit dat ik nu deze blogpost nog heb geschreven bewijst dus dat ik nog heelhuids achter de computer zit! :-)

Op maandag begon een nieuwe stageweek en gingen we eens vroeg slapen... De inspanningen van de dag voordien hingen nog in onze ledematen en we konden dus wel wat rust gebruiken! 

De dinsdag was het feest, want Dorien mocht 21 kaarsjes uitblazen! Chico (de taxichauffeur) zorgde voor overheerlijke kip, Dorien-Charlotte & Kim verzorgden de heerlijke barbecue met groentjes, lookbroodjes en... chocoladetaart! En samen met Margot, Charlène, Selome en Lien mochten we genieten van een gezellige avond! Ik denk dat Dorien deze verjaardag niet snel zal vergeten!

Aangezien er voor Dorien haar verjaardag eten in overvloed was, konden we op woensdagmiddag de barbecue nog eens overdoen! :-)

Op donderdag was het groot feest in Paramaribo: Holi Phagwa, een officiële feestdag. Dit Hindoefeest werd uitvoerig gevierd in het Flamboyant Park, waar Parbo Bier voor een stevig feestje zorgde! Het was een van de tofste feestjes ooit, omdat het heel speciaal was! Overal vloog gekleurd poeder rond en werd je bespoten met water en kleurstoffen. Verfrissend en gewoon leuk, iedereen zag er zo gekleurd uit: heel speciaal! Jammer dat Holi Phagwa niet in België wordt gevierd! :-(

 <== Zo zagen we eruit na Holi Phagwa!

Op vrijdag 9 maart ging ik met de klas naar Fort Zeelandia (zie boven) en ging ik 's avonds met Kim, Charlotte en Dorien naar "ZIN RESORT", waar we lekker hebben gezwommen en genoten van lekkere spaghetti! Nadien gingen we bij hen thuis een filmpje bekijken, samen met Margot en Charlène. Het was gezellig! 

Gisteren (zaterdag) sliep ik eens wat langer uit na de vermoeiende week. 's Middags waren we uitgenodigd bij onze bovenburen, om lekker te eten. Aangezien een van hun zonen student is in Amsterdam en een andere zoon werkt in een goudmijn in het binnenland, profiteerde onze huisbazin ervan om te koken nu al haar kinderen eens samen thuis waren. Zo werd Kerstmis ingehaald en genoten we van heerlijke opgevulde kalkoen! 

Alsof dit nog niet genoeg was gingen we die avond Chinees eten met Erik Vissers (docent handelswetenschappen die als buitenlands coördinator onze stageplekken komt bezoeken). Het was een gezellige avond! 

Vandaag bleef ik eens thuis, want ik had nog stagevoorbereidingen te doen voor de komende week. Voor de komende dagen heb ik ook al wat plannen gemaakt, maar daarover vertel ik jullie later meer!

Afsluiter

De vorige blogpost sloot ik af met een leuk tekstje. Deze keer laat ik jullie nog even kennismaken met een van mijn nieuwe "verplaatsingsmanieren" hier! Naast de fiets gebruik ik nu ook regelmatig de bus! Voor nog geen 30 eurocent neem je de bus hier, voor om het even welke afstand. Dit is telkens een hele ervaring, want het is hier nogal chaotisch! Zo:

1. De bus vertrekt pas als hij (bijna) helemaal vol zit! Je weet dus nooit precies wanneer hij vertrekt of aan je halte zal aankomen. Maar over het algemeen rijden er genoeg bussen rond overdag!
2. Op de bus speelt vaak leuke muziek, soms nogal luid!
3. Er zijn wel haltes langs de kant van de weg, maar je kan overal opstappen! Gewoon je hand opsteken en de chauffeur weet dat je mee wil!
4. Op een bus kunnen telkens ongeveer 30-35 mensen zitten. In het midden worden zo ook klapstoeltjes dichtgevouwen, waardoor het gangpad ook helemaal vol zit. Wanneer iemand van achterin wil afstappen moet iedereen de klapstoeltjes openklappen, uit de bus stappen, terug instappen, de klapstoeltjes dicht doen en opnieuw gaan zitten. Echt grappig!

Ik denk dat jullie nu wel genoeg kunnen lezen over mijn avonturen hier...

Tot de volgende!